soms denk ik terug aan de tijd
in de kleuterklas
toen je tenminste nog tijd HAD,
en alles nog zo simpel was.
Lezen en schrijven dat bestond voor je nog niet,
dus was er maar een optie,
want huiswerk,tja, dat kon je nog niet
Het was eigenlijk de enige tijd in mijn bestaan,
dat je bijna moest huilen,
als je naar buiten moest gaan.
Afspreken en zingen,
op liedjes van kabouter plop
soms denk ik weer terug aan die tijd,
wat was die tijd toch top.
Nu is alles heel anders gegaan,
geen plezier meer,
geen gezang.
Geen tijd meer voor die dingen
die voor zouden moeten gaan.
Huiswerk bestaat dan toch,
het is geen sprookjesverhaal
eerst was het leuk
tot het teveel geworden was.
En over meer dan tien jaar,
dan denk ik terug aan de tijd in mijn bestaan,
toen ik nog huiswerk had,
en zal ik waarschijnlijk denken,
huiswerk kan toch niet zo erg zijn als een baan?
Waar het op neer komt,
(het is zelfs een soort patroon)
als dat als je van iets teveel meemaakt,
word het zo afschuwelijk gewoon!
Maar dit geld dus niet voor alles
Want ik vergeet bijna die paar jaar..
dat ik nog niet lezen kon
laat staan het vertellen van een verhaal.
Dus BEHALVE in die kleuterklas.
...
Waar elke nieuwe dag
er een uit het paradijs was.
opgedragen aan janne.:)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten